چادرت را بر سرت بیانداز
بیرون بیا
بیا به تماشاے فصل " خشڪسالے حجاب"
بگذار قداست چادرت
دستے بڪشد بر این "خزان زدگے حیا"
بگذار ڪوچہ و خیابان زیرگامهاے نجیب تو احساس غرور ڪنند
بگذار ببینند برگهاے درخت بے عفتے
چگونہ زیر پایت خش خش میڪند
تو وارث مـــــادرتــــــ
فـــــــــاطـــمـــــــه ای۰۰۰
